Mariologia i Maryjność

  Święty Alfons i Maryja, Matka Boża   Michael Brehl Wprowadzenie:   Można się zgodzić, że historie powołań bardzo mocno różnią się między sobą, jednak wszystkie posiadają wspólną cechę: delikatną i decydującą interwencję Maryi. Trzeba zaznaczyć, że wśród Świętych znajdujemy takich, którzy więź z Maryją, Matką Jezusa, przeżywali o wiele bardziej intensywnie. Są więc tacy Święci, dla których ich więź z Maryją jest znacznie głębsza niż zwykła relacja syna lub córki do Matki. Do takich „maryjnych świętych” z pewnością możemy zaliczyć św. Alfonsa. Absolutnie w żaden sposób nie przesuwa to osoby Jezusa Chrystusa z centralnego miejsca w jego duchowości, teologii i moralności. Centrum jest dla niego bardzo wyraźnie „chrystologiczne”. Św. Alfons wierzył bowiem, że skoro Bóg dał nam Jezusa przez Maryję, to najpewniejszy sposób dojścia do Jezusa wiedzie właśnie przez Maryję. W rzeczywistości św. Alfons jest tak bardzo „maryjny”, bo jest całkowicie „chrystologiczny”. Jest to pierwsza i fund

  ORĘDZIE OJCA ŚWIĘTEGO FRANCISZKA na 97. Światowy Dzień Misyjny 22 października 2023 r. Pałające serca, stopy w drodze (por. Łk 24, 13-35) Drodzy bracia i siostry! Na tegoroczny Światowy Dzień Misyjny wybrałem temat inspirowany relacją uczniów z Emaus, z Ewangelii św. Łukasza (por.  Łk  24, 13-35): „Pałające serca, stopy w drodze”. Owi dwaj uczniowie byli zdezorientowani i rozczarowani, ale spotkanie z Chrystusem w słowie i w łamanym Chlebie rozpaliło w nich entuzjazm, by wyruszyć ponownie do Jerozolimy i głosić, że Pan prawdziwie zmartwychwstał. W opowiadaniu ewangelicznym przemianę uczniów pojmujemy za pomocą kilku uderzających obrazów:  pałające serca  z powodu Pism wyjaśnianych przez Jezusa,  oczy otwarte  na rozpoznanie Go i, jako punkt kulminacyjny,  stopy w drodze . Zastanawiając się nad tymi trzema aspektami, które wyznaczają drogę uczniów-misjonarzy, możemy odnowić naszą gorliwość na rzecz ewangelizacji w dzisiejszym świecie. 1. Pałające serca „kiedy Pisma nam wyjaśniał”. Sło

Najświętsza Maryja Panna Różańcowa - 7 października Wspomnienie zostało ustanowione na pamiątkę zwycięstwa floty chrześcijańskiej nad wojskami tureckimi, odniesionego pod Lepanto (nad Zatoką Koryncką) 7 października 1571 r. Sułtan turecki Selim II pragnął podbić całą Europę i zaprowadzić w niej wiarę muzułmańską. Ówczesny papież - św. Pius V, dominikanin, gorący czciciel Matki Bożej - usłyszawszy o zbliżającej się wojnie, ze łzami w oczach zaczął zanosić żarliwe modlitwy do Maryi, powierzając Jej swą troskę podczas odmawiania różańca. Nagle doznał wizji: zdawało mu się, że znalazł się na miejscu bitwy pod Lepanto. Zobaczył ogromne floty, przygotowujące się do starcia. Nad nimi ujrzał Maryję, która patrzyła na niego spokojnym wzrokiem. Nieoczekiwana zmiana wiatru uniemożliwiła manewry muzułmanom, a sprzyjała flocie chrześcijańskiej. Udało się powstrzymać inwazję Turków na Europę.Zwycięstwo było ogromne. Po zaledwie czterech godzinach walki zatopiono sześćdziesiąt galer wroga, zdobyto po