Mariologia i Maryjność

100-lecie Nieustannej Nowenny do Matki Bożej Nieustającej Pomocy – list O. Prowincjała Drodzy Współbracia, Siostry i Świeccy Współpracownicy! W tym roku mija 100 lat od pierwszego nabożeństwa nowenny nieustannej, które zostało odprawione w kościele redemptorystów 11 lipca 1922 r. w Saint Louis, w USA. To także dzięki tej modlitwie obraz Matki Bożej Nieustającej Pomocy stał się tak dobrze znanym i najbardziej rozpowszechnionym wizerunkiem maryjnym na świecie.   WIĘCEJ: 100-lecie Nieustannej Nowenny do Matki Bożej Nieustającej Pomocy (art. o. Józefa Grzywacza CSsR)   Piękna historia prostej modlitwy, pełnej ufności i nadziei objęła cały świat. Wierni różnych języków i kultur co tydzień wypowiadają te same słowa z największą ufnością przychodzę dzisiaj przed Twój święty obraz. Skąd się bierze ten fenomen? Zapewne stąd, że w Jej matczynym spojrzeniu każdy może odkryć Kogoś, kto widzi nasze ludzkie biedy i słucha z miłością. Papież Franciszek powiedział, że spojrzenie Dziewicy p

KORONKA DO MATKI BOŻEJ NIEUSTAJĄCEJ POMOCY Na dużym paciorku: O Matko Pomocy Nieustającej, wysłuchaj głosu duszy błagającej, o Maryjo wspomóż nas w potrzebie, o Matko wołamy z ufnością do Ciebie. Na małych paciorkach:  O Maryjo wspomóż nas ! (10X) Na zakończenie:  Pomnij o Najdobrotliwsza Panno Maryjo, Pocieszycielko strapionych, módl się za nami, uciekamy do Twojego Najświętszego Serca, bo w Tobie widzimy ratunek i własną odnowę. MODLITWA O Matko Nieustającej Pomocy, grzesznicy z ufnością udają się do Ciebie. Głos ich ośmielony wzywa Twojego Imienia, a Ty nadziejo dusz, które już tracą nadzieję, gdy Bóg zagniewany. Ty Maryjo zawsze Miłosierna wstawiasz się za biednym grzesznikiem. Bóg wtedy przebacza, a Aniołowie cieszą się w niebie i na ziemi. Człowiek nieszczęśliwy i strapiony składa u stóp Twoich swe łzy i cierpienia. Wszystkie złamane serca, wszystkie śmiertelne troski i obawy, lecz Ty, Maryjo, która jesteś pociechą nieszczęśliwych, pewną cieczką grzeszników, Ty

 

Tak pisał o ikonach święty Jan Paweł II w 1987 roku w swojej encyklice Redemptoris Mater 33: „Maryja bywa na nich (ikonach) przedstawiana jako tron Boży, niosący Pana i podający Go ludziom (Theotókos) lub jako droga, która wiedzie do Chrystusa i ukazuje Go (Odigitria), lub jako modląca się Orędowniczka i znak obecności Bożej na drodze wiernych aż do dnia Pańskiego (Deisis), lub jako Opiekunka okrywająca Ludy swym płaszczem ( Pokrov) czy to jako miłosierna i najczulsza Dziewica (Eleousa) . Zwykle bywa przedstawiana wraz z Synem, Dzieciątkiem Jezus w ramionach: właśnie to odniesienie do Syna wsławia Matkę. Czasem obejmuje Go z czułością (Glykofilousa), kiedy indziej hieratyczna zdaje się być pogrążona w kontemplacji Tego, który jest Panem dziejów (por. Ap 5, 9-14)”. „Tak wielkie bogactwo chwały, zebrane z różnych form wielkiej tradycji Kościoła, mogłoby nam pomóc do tego, aby Kościół zaczął na nowo oddychać w pełni „obydwoma płucami”: chodzi o Wschód i Zachód” (RM 34).