Duchowość karmelitańska Duchowości karmelitańskiej, tak jak i żadnej innej duchowości, nie można ująć w zwięzłą definicję, ponieważ jest rzeczywistością przekraczającą miejsca i czasy. Jej kształtowanie rozpoczęło pojawienie się w XI w. pustelników na Górze Karmel, odwołujących się do duchowej spuścizny proroka Eliasza oraz przykładu życia pozostawionego przez Dziewicę Maryję i trwa nadal. Jak mówią Konstytucje karmelitańskie: "Wszystko, czego pragnie i do czego dąży Karmel, zostało zrealizowane w życiu proroka Eliasza i Błogosławionej Dziewicy Maryi. Każda z tych postaci, żyjąc w sobie właściwym miejscu i czasie, posiadała tego samego ducha, tę samą formację i tego samego nauczyciela -Ducha Świętego" (art. 25). Starotestamentalny prorok Eliasz, który żył w obecności Boga żywego (1Krl 17,1; 15,18; 19,21), jest osobowością kontemplacyjną, ogarniętą żarliwym pragnieniem chwały Bożej. Jest mistykiem, który po przebyciu trudnej i męczącej drogi w wymiarze fizyczny
Misja Maryi w życiu Jezusa Chrystusa. Podstawy biblijne pobożności maryjnej. Nauczanie oficjalne Kościoła Katolickiego. Objawienia maryjne. Kult Matki Bożej Nieustającej Pomocy. Misje Święte.