Zemborzyce Rekolekcje adwentowo-maryjne 2024

 

Zapraszamy na:

Rekolekcje adwentowo-maryjne  „Pielgrzymi nadziei”

 Parafia Świętego Marcina w Lublinie - Zemborzyce

Nieustanne potrzeby ? Nieustająca Pomoc!

...z ogłoszeń niedzielnych: 

W piątek rozpoczynają się rekolekcje adwentowe. Poprowadzi je O. Józef Grzywacz z zakonu Ojców Redemptorystów. Msza św. z nauką w piątek i sobotę o godz. 6.00, 9.00, 16.30-dla dzieci i o godz. 18.00. Sakrament Pokuty będzie w sobotę 21 grudnia: o 6-tej, od 8.30, 16.00 i 17.30. Będzie wielu spowiedników, cisza, spokój i atmosfera do dobrego przeżycia tego Sakramentu. Prosimy nie odkładać Sakramentu Pokuty na ostatnią niedzielę przed Świętami.

Piątek – 20.12.24 -  Rok jubileuszowy „Uczyńcie Ją znaną całemu światu”  

6.00

9.00

16.30 - 

18:00 - Nowenna

Sobota – 21.12.24   - Przeszkody nadziei / Cudowna ikona Matka Bożej Nieustającej Pomocy

6.00

9.00

16.30

18:00 -  Nowenna

Niedziela – 22.12.24  - Maryja, świadek nadziei / Nieustanna Nowenna (medytacja nad ikoną)

7:30 

9:00

10:30

12:00

17:00

Możliwość nabycia pamiątek związanych z Nieustającą Pomocą (książki, modlitewniki, obrazki i ikony o różnych rozmiarach)

Co można zrobić w Roku Jubileuszowym 2025

1.    Pielgrzymowanie – kościoły stacyjne – Rzym

 2.      Darowanie „dłużnikom” – przebaczenie, pojednanie, spowiedź

 3.      Czynienie pokuty – wartość piątku

 4.      Stawanie się znakiem nadziei: więźniowie, migranci, chorzy, osoby starsze

 5.      Zakotwiczenie w nadziei – w Chrystusie

 6.      Odpust zupełny

„Odpust jest to darowanie przed Bogiem kary doczesnej za grzechy, zgładzone już co do winy” (KKK 1471). W sakramencie pojednania (spowiedzi) grzesznik otrzymuje przebaczenie wyznanych grzechów, za które szczerze żałuje. Dzięki temu może on osiągnąć wieczne zbawienie. Jednak nauka Kościoła o czyśćcu ukazuje, że nawet wtedy, gdy wina została odpuszczona w sakramencie pojednania, pozostaje jeszcze kara za popełnione zło, którą grzesznik musi spłacić, aby w pełni się oczyścić.

Niech jak żywy płomień mej nadziei

Moja pieśń niech sięgnie uszu Twych

Życia wieczne łono nieskończone

w drodze Jezu ufam Tobie

 

Naród każdy, lud i język świata

w Twoim Słowie swój znajduje blask.

Synów, córki, kruchych i zgubionych

Ty w Twym Synu wciąż przygarniasz

 

Patrzy na nas Bóg czuły, cierpliwy:

Nowej ery rodzi się już świt

Nowe Niebo, Ziemia Odnowiona:

Życia Duch przenika mury.

 

Podnieś oczy, ruszaj z wiatrem w przyszłość

do nas Bóg dziś idzie, trzymaj krok,

Patrz na Syna, co się stał człowiekiem

Tłumy ludzi odnalazły Go.

MODLITWA o dar nadziei

 

Najłaskawszy Boże, Ty chciałeś, „byśmy przez moc Ducha Świętego byli bogaci w nadzieję” (Rz 15,13), pozwól mi dostrzec, w czym nie pozostałem wierny złożonej we mnie nadziei.

Pozwól mi ujrzeć moje niewierności – przede wszystkim te chwile, w których przedkładałem dobra stworzone nad niestworzone. Także kiedy pośród samych dóbr stworzonych zamiast zwracać się ku temu, co wzniosłe, godziwe i chciane przez Ciebie, pragnąłem rzeczy złych lub błahych, schlebiając swoim niskim pragnieniom i rozmieniając złożoną we mnie wielką nadzieję na wielość małych pragnień i zaspokojeń.

Pozwól mi też wyraźnie dostrzec i przeprosić za wszystkie chwile, kiedy dobrowolnie dawałem przystęp do swojego serca zniechęceniu, sceptycyzmowi lub cynizmowi, woląc widzieć rzeczywistość w perspektywie łatwego pesymizmu, usprawiedliwiającego moją bierność.

 

Niech Jubileusz będzie zatem Rokiem Świętym, charakteryzującym się nadzieją, która nie gaśnie, nadzieją w Bogu. Oby pomógł nam odkryć na nowo niezbędną ufność, zarówno w Kościele, jak i w społeczeństwie, w relacjach międzyludzkich, w stosunkach międzynarodowych, w promowaniu godności każdej osoby i w szacunku dla stworzenia. Niech świadectwo wiary będzie w świecie zaczynem prawdziwej nadziei, głoszeniem nowych niebios i nowej ziemi (por. 2 P 3, 13), gdzie możemy mieszkać w sprawiedliwości i zgodzie między narodami, dążąc do wypełnienia obietnicy Pana.

Pozwólmy, by od teraz pociągnęła nas nadzieja i pozwólmy, by przez nas stała się zaraźliwa dla tych, którzy jej pragną. Niech nasze życie mówi im: „Ufaj Panu, bądź mężny, niech się twe serce umocni, ufaj Panu!” (Ps 27, 14). Niech moc nadziei wypełnia naszą teraźniejszość, w ufnym oczekiwaniu na powrót Pana Jezusa Chrystusa, któremu niech będzie cześć i chwała teraz i na przyszłe wieki.