Przejdź do głównej zawartości

Trójca Święta (parafia w Lublinie)- Rekolekcje 2024

Parafia Trójcy Świętej w Lublinie


8 - 11.12.2024


Renowacja Misji świętych - O. Piotr Koźlak, CSsR

Rekolekcje Adwentowe 2024 -O. Józef Grzywacz, CSsR



"Pielgrzymi nadziei" 

Zespół duszpasterski

Proboszcz

  • ks. Waldemar Mirosław Ćwiek, od 21 grudnia 1993

Wikariusze

  • ks. Szymon Czuwara, od 1 lipca 2024
  • ks. Mirosław Flak, od 1 lipca 2024

Rezydent

  • ks. Krzysztof Cezary Kaucha, pracownik naukowy KUL, od 3 października 1998

Współpraca

  • ks. Marcin Wysocki, kapłan archidiecezji warmińskiej, pracownik naukowy KUL, od 1 lipca 2012




Ikona Matki Bożej Błogosławionej Nadziei

Ikona Matki Nadziei

(łac.) Mater Spei

(ang.) Mother of Hope

 


Ikona Matki Błogosławionej Nadziei jest kopią ikony z XIII wieku., gdzie Matka Boża przedstawiona jest w typie Hodegetrii. Główną postacią ikony jest Madonna, ukazana frontalnie, w pełnej postaci, siedząca na tronie. Maria jest tu postacią dostojną, wręcz majestatyczną. Głowę trzyma prosto, lekko zwróconą w kierunku Chrystusa, którego podtrzymuje na lewym ramieniu Łagodnym gestem prawej dłoni z długimi palcami wskazuje na Niego, jednocześnie, z matczyną delikatnością dotykając kolan Syna. Może to być gest prezentacji – wskazania ludziom Syna Bożego lub gest postawy służebnej – przedstawienie Synowi wiernego ludu. Ale na pewno jest tez w tym geście poczucie jedności z Jednorodzonym Synem i wola bycia przy nim zawsze.

Chrystus znajduje się w pewnym oddaleniu od twarzy Matki, ale głowę ma lekko obróconą w prawo, w stronę Jej twarzy. Wznosi prawą dłoń w geście błogosławieństwa, a w lewej dłoni trzyma zwój Pisma. Choć Chrystus jest tu Dzieckiem, występuje w ikonograficznym typie Chrystusa – Emmanuela, ma twarz dojrzałego, inteligentnego człowieka. Ubrany jest w czerwoną suknię – symbol Królewski, ale też odwołanie do Męki. Jego głowę otacza wyraźny złoty nimb z symbolem Krzyża. Bose, drobne stopy przywołują jednak myśl o Niemowlęciu w ramionach Matki.

Taki typ ikonograficzny ukształtował się ostatecznie w Bizancjum. Przebija z niego stosowany w cesarskim pałacu porządek, składający się z oficjalnych ceremonii ukazujący jedynie świętość i godność władzy cesarskiej. Ta majestatyczna godność przyjęta została na wiele wieków w malarstwie ikonowym jako najlepiej ukazująca Boskie Macierzyństwo.

Tronująca Madonna pozbawiona jest insygniów królewskich, a jednak z całą pewnością jest Ona przedstawiona jako Królowa .Złoty nimb, oznaka świętości , jest tu też symbolem królewskim. Także monumentalny tron, wyścielony purpurą ( kolor królewski) i podnóżek u Jej stóp są oznaką najwyższych godności. Poza tym stopy Maryi ubrane są w szkarłatne obuwie – przywilej cesarski. Ponad tronem, po obu stronach głowy Madonny, zamieszczono medaliony z Aniołami. To oni trzymają berła i złote kule – insygnia królewskie. Matka Boża przedstawiona jest w długiej brązowej sukni, okrytej granatowym maforionem (długim szalem, okrywającym całą postać). Maforion, na głowie i ramionach ozdobiony jest trzema gwiazdami, oznaczającymi nieustające dziewictwo Maryi. Te dwa kolory – brunatny i ciemnoniebieski to symbole dwóch przestrzeni – Nieba i Ziemi. Maria jest wiec
tu przedstawiona jako Królowa Nieba i Ziemi. Jednocześnie kolor płaszcza jest kolorem nadziei, która jest tak potrzebna w ziemskim bytowaniu.

Piękne subtelne linie tkaniny, migoczące złotem draperie, odbijające światło to pewnością wpływy bizantyjskie. Ale już wytłaczane we wzory kwiatowe tło czy próba perspektywicznego ujęcia tronu o wyraźnie architektonicznym wzorze to wyraźne wpływy toskańskie. Na tej podstawie można sądzić że artysta malujący ikonę był prawdopodobnie Grek, ulegający jednak wpływom włoskim lub malujący na zlecenie włoskiego patrona.

Najważniejsze jednak jest to, że natchniony artysta pozostawił po sobie ikonę Madonny, która przenikliwym spojrzeniem migdałowych oczu wpatruje się w nas i błogosławieństwem ogarnia każdego, kto szuka u niej pomocy i nadziei.

Ikona ta została napisana przez Magdalenę Dylewską.

Ikonę Matki Błogosławionej Nadziei dla Parafii Trójcy Świętej w Lublinie 3 lipca 2010 roku uroczyście poświęcili arcybiskup Józef Życiński Metropolita Lubelski oraz biskup pomocniczy diecezji tarnowskiej Andrzej Jeż.

 



Dekalog i Osiem Błogosławieństw

Biblia i Katechizm




Rok Jubileuszowy



Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Diferentes numerações e tradução dos Salmos

Diferentes numerações e tradução dos Salmos Muitas vezes, encontramos em nossas Bíblias e nos folhetos de Missa dois números diferentes em cima de um Salmo. Um número está entre parênteses. E, em geral, a diferença entre os dois números não passa de um. Por que acontece isso? Precisa ser dito, por primeiro, que os Salmos foram escritos, originalmente, na língua hebraica. Assim chegaram a fazer parte das Sagradas Escrituras do povo judeu. Posteriormente, por sua vez, também os cristãos acolheram essas tradições – e, com isso, os Salmos – como suas Sagradas Escrituras, lendo tais textos como primeira parte de sua Bíblia, ou seja, como Antigo Testamento. “Antigo” indica, neste caso, simplesmente aquilo que existiu por primeiro.   A numeração diferente dos Salmos,

A BÍBLIA MANDOU E PERMITE O USO DE IMAGENS DE SANTOS

A BÍBLIA MANDOU E PERMITE O USO DE IMAGENS DE SANTOS Sobre o uso de imagens no culto católico, leia sua Bíblia em: Êxodo 25, 18-22;31,1-6 (Deus manda fazer imagens de Anjos); Êxodo 31,1-6 (Deus abençoa o fazedor de imagens) Números 21, 7-9; (Deus manda fazer imagem de uma Serpente e quem olhasse para a imagem era curado) 1 Reis 6, 18. 23-35; I Reis 7, 18-51; (O Templo de Jerusalém era cheio de imagens e figuras de anjos, animais, flores e frutos) 1 Reis 8, 5-11; (Deus abençoa o templo de Jerusalém cheio de imagens e figuras) Números 7, 89; 10,33-35; (Os judeus veneravam a Arca que tinha imagens de Anjos e se ajoelhavam diante dela que tem imagens) Josué 3, 3-8; (procissão com a arca que tinha imagens) Juízes 18,31 (Josué se ajoelha diante da Arca com imagens para rezar) 1 Samuel 6, 3-11; (imagens são usadas)

Siedem boleści i siedem radości świętego Józefa

  Septenna ku czci siedmiu radości i siedmiu boleści Świętego Józefa [1] (Septennę odprawia się przez siedem dni lub siedem śród) [2]   1. Święty Józefie, użalam się nad Tobą dla tego smutku, który ogarnął Twe serce dręczone niepewnością, gdy zamierzałeś opuścić Twoją Przeczystą Oblubienicę, Maryję, oraz odnawiam w Tym sercu radość, której doznałeś, gdy anioł Pański objawił Ci Tajemnicę Wcielenia. Przez Twą boleść i radość proszę Cię, bądź moim pocieszycielem z życiu i przy śmierci. Amen. Ojcze nasz… Zdrowaś Maryjo… Chwała Ojcu. 2. Święty Józefie, użalam się nad Tobą dla tej przykrości, którą odczuło Twoje serce, gdy widziałeś, w jakim ubóstwie narodziło się Dzieciątko Jezus oraz odnawiam w Twym sercu radość, której doznałeś, słysząc śpiew aniołów i widząc pasterzy i Mędrców, oddających hołd Dzieciątku. Przez Twą boleść i radość wyjednaj mi tę łaskę, bym w pielgrzymce życia ziemskiego stał się godny życia wiecznego. Amen. 3. Święty Józefie, użalam się nad Tobą ...