Parafia Trójcy Świętej w Lublinie
8 - 11.12.2024
Renowacja Misji świętych - O. Piotr Koźlak, CSsR
Rekolekcje Adwentowe 2024 -O. Józef Grzywacz, CSsR
"Pielgrzymi nadziei"
Zespół duszpasterski
Proboszcz
- ks.
Waldemar Mirosław Ćwiek, od 21 grudnia 1993
Wikariusze
- ks.
Szymon Czuwara, od 1 lipca 2024
- ks.
Mirosław Flak, od 1 lipca 2024
Rezydent
- ks.
Krzysztof Cezary Kaucha, pracownik naukowy KUL, od 3 października 1998
Współpraca
- ks.
Marcin Wysocki, kapłan archidiecezji warmińskiej, pracownik naukowy KUL,
od 1 lipca 2012
Ikona Matki Bożej Błogosławionej Nadziei
Ikona Matki Nadziei
(łac.) Mater Spei
(ang.) Mother of Hope
Ikona Matki Błogosławionej Nadziei jest kopią ikony z XIII wieku., gdzie
Matka Boża przedstawiona jest w typie Hodegetrii. Główną postacią ikony jest
Madonna, ukazana frontalnie, w pełnej postaci, siedząca na tronie. Maria jest
tu postacią dostojną, wręcz majestatyczną. Głowę trzyma prosto, lekko zwróconą
w kierunku Chrystusa, którego podtrzymuje na lewym ramieniu Łagodnym gestem
prawej dłoni z długimi palcami wskazuje na Niego, jednocześnie, z matczyną
delikatnością dotykając kolan Syna. Może to być gest prezentacji – wskazania
ludziom Syna Bożego lub gest postawy służebnej – przedstawienie Synowi wiernego
ludu. Ale na pewno jest tez w tym geście poczucie jedności z Jednorodzonym
Synem i wola bycia przy nim zawsze.
Chrystus znajduje się w pewnym oddaleniu od twarzy Matki, ale głowę ma
lekko obróconą w prawo, w stronę Jej twarzy. Wznosi prawą dłoń w geście
błogosławieństwa, a w lewej dłoni trzyma zwój Pisma. Choć Chrystus jest tu
Dzieckiem, występuje w ikonograficznym typie Chrystusa – Emmanuela, ma twarz
dojrzałego, inteligentnego człowieka. Ubrany jest w czerwoną suknię – symbol
Królewski, ale też odwołanie do Męki. Jego głowę otacza wyraźny złoty nimb z
symbolem Krzyża. Bose, drobne stopy przywołują jednak myśl o Niemowlęciu w
ramionach Matki.
Taki typ ikonograficzny ukształtował się ostatecznie w Bizancjum. Przebija
z niego stosowany w cesarskim pałacu porządek, składający się z oficjalnych
ceremonii ukazujący jedynie świętość i godność władzy cesarskiej. Ta
majestatyczna godność przyjęta została na wiele wieków w malarstwie ikonowym
jako najlepiej ukazująca Boskie Macierzyństwo.
Tronująca Madonna pozbawiona jest insygniów królewskich, a jednak z całą
pewnością jest Ona przedstawiona jako Królowa .Złoty nimb, oznaka świętości ,
jest tu też symbolem królewskim. Także monumentalny tron, wyścielony purpurą (
kolor królewski) i podnóżek u Jej stóp są oznaką najwyższych godności. Poza tym
stopy Maryi ubrane są w szkarłatne obuwie – przywilej cesarski. Ponad tronem,
po obu stronach głowy Madonny, zamieszczono medaliony z Aniołami. To oni
trzymają berła i złote kule – insygnia królewskie. Matka Boża przedstawiona
jest w długiej brązowej sukni, okrytej granatowym maforionem (długim szalem,
okrywającym całą postać). Maforion, na głowie i ramionach ozdobiony jest trzema
gwiazdami, oznaczającymi nieustające dziewictwo Maryi. Te dwa kolory – brunatny
i ciemnoniebieski to symbole dwóch przestrzeni – Nieba i Ziemi. Maria jest wiec
tu przedstawiona jako Królowa Nieba i Ziemi. Jednocześnie kolor płaszcza jest
kolorem nadziei, która jest tak potrzebna w ziemskim bytowaniu.
Piękne subtelne linie tkaniny, migoczące złotem draperie, odbijające
światło to pewnością wpływy bizantyjskie. Ale już wytłaczane we wzory kwiatowe
tło czy próba perspektywicznego ujęcia tronu o wyraźnie architektonicznym
wzorze to wyraźne wpływy toskańskie. Na tej podstawie można sądzić że artysta
malujący ikonę był prawdopodobnie Grek, ulegający jednak wpływom włoskim lub
malujący na zlecenie włoskiego patrona.
Najważniejsze jednak jest to, że natchniony artysta pozostawił po sobie
ikonę Madonny, która przenikliwym spojrzeniem migdałowych oczu wpatruje się w
nas i błogosławieństwem ogarnia każdego, kto szuka u niej pomocy i nadziei.
Ikona ta została napisana przez Magdalenę Dylewską.
Ikonę Matki Błogosławionej Nadziei dla Parafii Trójcy Świętej w Lublinie 3
lipca 2010 roku uroczyście poświęcili arcybiskup Józef Życiński Metropolita
Lubelski oraz biskup pomocniczy diecezji tarnowskiej Andrzej Jeż.
Dekalog i Osiem Błogosławieństw
Biblia i Katechizm
Rok Jubileuszowy
Komentarze
Prześlij komentarz
Nieustanne potrzeby??? Nieustająca Pomoc!!!
Witamy u Mamy!!!