GERARD: poddany woli Bożej i żarliwy czciciel Maryi

 GERARD: poddany woli Bożej i żarliwy czciciel Maryi

Kazanie na odpust św. Gerarda – Lubaszowa, 13.10 .2024

O. Józef Grzywacz, CSsR

I). *** Piosenka Magdy Anioł:

To dla mnie i dla ciebie Święci orędują w niebie!

 To dla mnie i dla ciebie Święci orędują w niebie!

Wszyscy święci bez wyjątku od soboty aż do piątku

Wypatrują mnie i ciebie by się z nami spotkać w niebie!

To dla mnie i dla ciebie Święci orędują w niebie!

Święta Panna nad pannami czuwa dniami i nocami,

Już niejedno rozgrzeszenie dzięki Marii Magdalenie,

Święty Krzysztof cały blady – dziś otwarcie autostrady,

A Tadeusz, zresztą Juda, zawsze mówi, że się uda!

Młodzi są przyszłością świata – Bosco Jan się z nimi zbratał,

Ojciec Pio o pokorze wiele nam powiedzieć może.

Jak bez grosza być bogatym – święty Józef zna się na tym

Hej Cecylio wielkie dzięki za te wszystkie Boże dźwięki!

Święty Błażej ma sposoby by gardłowe zmóc choroby

A gdy zgubisz coś cennego zaraz idź do Antoniego.

Bo:

To dla mnie i dla ciebie Święci orędują w niebie!

 

II). Atrybuty Świętych

Atrybuty świętych, charakterystyczne cechy czy przymioty – w sztuce chrześcijańskiej przedmioty lub symbole, które czynią określonego świętego łatwiej rozpoznawalnym. Często atrybut świętego nawiązuje do jego życia, męczeństwa lub legendy. Każdy święty ma przypisany sobie przedmiot, związany z jego życiorysem a często symbolizujący także jego męczeństwo i sposób w jaki poniósł śmierć za wiarę.

Piotr – klucze

Paweł – miecz

Szczepan – kamienie

Weronika – chusta

Florian – naczynie z wodą

Agnieszka – z owieczką

Maryja – JEZUS

Alfons – krzyż, pióro, księgę , Maryja, pastorał, statuty

Gerard – krzyż , różaniec, kwiaty, czaszka

MARYJA – prawie zawsze Jej przymiotem jest JEZUS.

 

 

III). Święty to człowiek przez którego świeci słońce

 

### Zdarzyło się pewnego razu, że w piękny słoneczny dzień, podczas spaceru mama weszła razem ze swoim kilkuletnim synem do kościoła.

Mateusz, dziecięcym zwyczajem wskazując palcem na przedmioty, pytał: „Mamusiu, co to jest?” „To jest ambona, to ołtarz, a to stacje drogi krzyżowej” – cierpliwie wyjaśniała mama. „A to co jest?” – zapytało dziecko, wskazując na prześwietlony słońcem witraż z wizerunkiem Świętego Kazimierza. „To jest święty” – odpowiedziała mama. Jakiś czas później w przedszkolu pani katechetka, opowiadając o uroczystości Wszystkich Świętych, zapytała dzieci: „Kto to jest święty?” Padały rożne odpowiedzi, w końcu Mateusz podniósł rękę i pamiętając niedawną wizytę w kościele, odpowiedział: „Święty to taki człowiek, przez którego świeci słońce!”.

Czasem, aby nazwać proste sprawy, szukamy skomplikowanych definicji, teologicznych formułek, mądrych słów. Skutek jest taki, że zamazują one istotę, a przez to stają się obce. Tak może stać się ze świętością, która wydać się może tak piękna, że aż nieprawdziwa. „Święty to człowiek, przez którego świeci słońce” – powiedziało z dumą dziecko. Światło słońca to obraz miłości Pana Boga. Świętość to przyjmowanie promieni Bożej miłości. To zgoda, akceptacja, aby Boża obecność rozświetlała zakamarki ludzkiej grzeszności. Jeśli zabraknie światła słońca, witraż wydaje się jedynie zaciemnionym oknem. Podobnie dzieje się z człowiekiem – jeśli zabraknie Boga, pojawia się egoizm, grzech, zło, ciemność.

 

 

IV). Pochylając się nad SLOWEM

1.    Ps 16 – Przychodzę, Boże, pełnić Twoją wolę

„Boże, źródło wszelkiej łaski i świętości, wejrzyj z dobrocią na nas, zgromadzonych na modlitwie przez orędownictwo św. Gerarda, pozwól nam doznawać wstawiennictwa tego, których stawszy się przyjacielem i współdziedzicem Chrystusa, jaśnieje jako świadek życia zgodnego z Ewangelią i nasz orędownik u Ciebie. Przez Chrystusa Pana naszego.

 

2.    Nad SŁOWEM – Flp 3, 8-14 Uznaję wszystko za stratę, dla niego wyzułem się ze wszystkiego…nie mówię, ze już osiągnąłem, lecz pędzę abym to zdobył…biegnę ku mecie mi wyznaczonej. Razem z Chrystusem zostałem przybity do krzyża. Teraz już nie ja żyje, lecz żyje we nie Chrystus.

 

Ps 16 – Przychodzę, Boże, pełnić Twoją wolę – błogosławię Pana bo dał mi rozsądek….Antyfona na wejście –

 

J 12, 23-32 – Jeżeli ziarno pszenicy nie obumrze…Teraz dusza moja doznała lęku….przyszedłem na tę godzinę…A Ja gdy zostanę wywyższony na ziemie, przyciągnę wszystkich do siebie.

 

Papież Franciszek ….Cieszcie się i raduje….

„Lubię dostrzegać świętość w cierpliwym ludzie Bożym:

- w rodzicach, którzy z wielką miłością pomagają dorastać swoim dzieciom,

- w mężczyznach i kobietach pracujących, by zarobić na chleb,

- w osobach chorych, w starszych zakonnicach, które nadal się uśmiechają.

W tej wytrwałości, aby iść naprzód, dzień po dniu, widzę świętość Kościoła walczącego. Jest to często «świętość z sąsiedztwa», świętość osób, które żyją blisko nas i są odblaskiem obecności Boga.”.

 

V). Wola Boża

1.      "Tutaj spełnia się Wolę Bożą, tak jak chce Bóg i jak długo będzie chciał".

2.      "Inni mają za zadanie robić to czy tamto, moim jedynym zadaniem jest pełnienie woli Bożej".

***św. Grzegorza z Nazjanzu: voIuntas tua, pax nostra - Twoja wola, Panie, jest naszym pokojem.

*** Św. Teresa od Dzieciątka Jezus napisała: „Doskonałość polega na tym, by spełniać wolę Boga. Być tym, czym On chce, byśmy byli”,

***a św. Jan od Krzyża powiedział: „Stan zjednoczenia z Bogiem polega na całkowitej przemianie duszy w wolę Bożą”. Boża wola, Boży plan spotyka się z wolną wolą człowieka.

***Św. Maksymilian mówi, że świętość to jest: „w” równa się „W”, czyli, że moja wolność utożsamiona z wolą Bożą. Największy użytek człowiek czyni ze swojej wolności wtedy, gdy utożsamia ją z wolą Bożą.

 

"Bóg pragnie, by wszyscy ludzie zostali zbawieni" (por. 1 Tm 2,4). Tak łatwo oswajamy się z takim stwierdzeniem Pisma Świętego i jakże często brzmi ono jedynie jak pobożna formuła. A przecież ta afirmacja jest w sercu Kościoła, gdyż być katolikiem znaczy właśnie wierzyć, że Bóg zbawia każdego człowieka.

3.     CZYM JEST WB?

1.      To Boży plan dla nas

2.      Pragnienie Boga

3.      Droga do głębszej relacji z Bogiem

4.      Cos co jest zgodne z naszym dobrem

5.      To prawdziwe powołanie

4.      ROZPOZNAC WB (rozpoznać, przyjąć i wykonać)

1.      czysta intencja – pragnienie służby Bogu

2.      Słowo zawarte w Biblii – to klucz do odkrycia

3.      Wymaga modlitwy, refleksji i pokory

4.      Porady duchowe i spowiednik

5.      Nauczanie Kościoła

6.      Myśli i pragnienia serca (Krl Salomon – Dai mi serce rozumne…

5.     WYPELNIAC WB

JEZUS – „Moim pokarmem jest wypełnić wole tego który mnie posłał J 4,34

Hbr – Oto idę aby pełnić Twoją wolę

Łk 22, 42 – Nie moja lecz Twoja wola

OJCZE NASZ – Ojcze, Bądź wola Twoją

MARYJA – Niech mi się stanie (poznała – przyjęła – wypełniła)

6.     GERARD

1.      Cała duchowość Gerarda skupia się wokół tematu pełnienia „woli Bożej” .

2.       "Tutaj spełnia się Wolę Bożą, tak jak chce Bóg i jak długo będzie chciał".

3.      Często można słyszeć, jak powtarza następującą modlitwę: "Boże mój, pragnę umrzeć, aby wypełnić Twoją Wolę".

4.      gdy mu żebrak na flecie zanucił pieśń, zaczynającą się od słów: „Niech się spełni Wola Boża”. Święty uniósł się wtedy ponad ziemię, oczy jego pałały nadzwyczajnym blaskiem, a usta wymawiały słowa: „Bądź wola Twoja, jako w Niebie, tak i na ziemi!”.

5.      W roku 1754 jego kierownik duchowy poleca mu, żeby napisał na kartce, jakie jest jego największe pragnienie. I napisał: „Bardzo kochać Pana Boga; być zawsze zjednoczonym z Bogiem; czynić wszystko dla Pana Boga; kochać wszystkich ze względu na Pana Boga; wiele dla Pana Boga cierpieć; jedyne co się w życiu liczy, to pełnienie Woli Bożej”.

 VI). „Maryjo, ratuj”

 Św. Gerard — żarliwy czciciel Matki Najświętszej

 „Oto zaręczyłem się z Madonną"

 

 

1.    Maryja w życiu każdego chrześcijanina

2.     W duchowości Gerarda:

1.    1726 – Muro Lucano – katedra pw. Wniebowzięcia  Matki Bożej

 

2.    Jako 5-latek chodził do kapliczki N.M.P. z Dzieciątkiem Jezus

 

3.    Jak w. Alfons miał nabożeństwo do Najświętszego Sakramentu u i do Matki Bożej

4. Zapytany przez jednego ze znajomych, czy miłuje Matkę Najświętszą, św. Gerard, przyciskając rękę do serca, zawołał: „Proszę cię, nie pytaj mię nigdy czy Ją miłuję, bo na wspomnienie Maryi serce moje tak mocno bije, że obawiam się, ażeby nie pękło!”

 

4.    1747 przed figurą Maryi złożył pierścień i powiedział „Oto zaręczyłem się z Madonną”

 

7.    Doznawał od Maryi wielkich znaków miłości

 

8.    Jego częsty błagalny okrzyk to „Maryjo, ratuj”

 

9.    Do świąt maryjnych przygotowywał się poprzez modlitwę i post

 

10.                   W chwili śmierci przyszła Maryja aby mu włożyć na skronie koronę chwały dla wiernych sług.

 VII). **DROGA BOZA – anioł -

Pewien człowiek bardzo chciał poznać Bożą drogę, dlaczego świat wygląda jak wygląda. Kiedy położył się pod drzewem i rozmyślając nad tym prosił Boga o odpowiedź, stanął przy nim anioł i powiedział:

- Chodź ze mną a pokażę ci drogi Pana. Nie namyślając się długo poszedł za aniołem. Spotkali na swojej drodze dwóch ludzi. Jeden człowiek zły wręczył złoty kielich drugiemu dobremu. Anioł zaczekał, aż zasną, zabrał kielich dobremu i zaniósł do złego. Człowiek idący z aniołem spytał: - Co robisz przecież to złodziejstwo. - Nie zadawaj pytań tylko chodź i patrz, a poznasz drogi Boże - odpowiedział anioł.

Poszli więc dalej do chaty pewnego biednego człowieka. Gdy wyszedł z domu, anioł podpalił jego dom. Zirytowany człowiek idący z aniołem oburzył się na niego i zaczął gasić płomień, jednak anioł mu nie pozwolił:

- Jak możesz podpalać dom tego biednego człowieka. Powinieneś pomagać ludziom, a nie ich dręczyć - krzyczał człowiek

- Powiedziałeś, że chcesz poznać zamysł Boga nie wtrącaj się więc tylko chodź dalej!

Idąc dalej dotarli do strumienia i zatrzymali się przed kładką. Gdy zbliżył się ojciec ze swoim synkiem i weszli na kładkę, anioł przewrócił kładkę tak, że ojciec z synkiem wpadli do wody. Prąd wody porwał dziecko i utopiło się. Ojciec wyszedł z wody i zasmucony wrócił do domu.

- Nie tego już za wiele. Zniosłem jak okradłeś sprawiedliwego, podpalałeś dom biednego człowieka, ale to że zabiłeś niewinne dziecko to za dużo. Nie jesteś żadnym aniołem tylko demonem - krzyczał człowiek zdzierając kaptur z głowy anioła.

- Jestem aniołem wysłanym na ziemię przez Boga aby wypełnić Jego wolę na ziemi, a tobie wyjaśnić jaka jest Jego droga - odpowiedział

- Nieprawda Bóg taki nie jest. Na pewno nie kazał Ci robić tego co robisz - krzyczał dalej człowiek.

- Dobrze! opowiem ci dlaczego zachowałem się właśnie tak w każdej sytuacji.

- Otóż w kielichu, który zabrałem sprawiedliwemu człowiekowi była trucizna. Gdybym zostawił ten kielich człowiek ten otrułby się. Człowiek podstępny, który chciał otruć sprawiedliwego poniesie karę za swoje czyny.

- Biedny człowiek, któremu podpaliłem dom, znajdzie w zgliszczach wielki skarb, który pozwoli mu żyć dostatnio do końca dni.

- Człowiek, którego spotkaliśmy tu nad strumieniem, był złym człowiekiem. Nie chce znać Boga i prowadzi życie bardzo rozwiązłe. Po stracie swego małego synka, który i tak znajdzie się w Niebie, nawróci się do Boga i zmieni swe życie. Tak obaj będą w Niebie, Gdybym tego nie uczynił obaj zostaliby potępieni. Czy te wyjaśnienia pomogły ci zrozumieć wolę Bożą?

Człowiek słuchając z zainteresowaniem opowieści anioła zrozumiał, że Bóg widzi wszystko inaczej i bardziej doskonale niż on sam. Zrozumiał też, że na wszystko ma najlepsze rozwiązanie, choć zewnętrznie wydaje się ono bardzo bolesne. - Autor nieznany

 

VIII). Litania do św. Gerarda Majelli

Litania do św. Gerarda Majelli

Kyrie eleison, Chryste eleison, Kyrie eleison.

Chryste, usłysz nas, Chryste, wysłuchaj nas,

Ojcze z nieba, Boże, - zmiłuj się nad nami,

Synu, Odkupicielu świata, Boże,

Duchu Święty, Boże,

Święta Trójco, jedyny Boże,

Święta Maryjo, - módl się za nami.

Święty Gerardzie, nadzwyczajnymi łaskami już w dzieciństwie obdarzony,

Święty Gerardzie, sług wiernych doskonały wzorze,

Święty Gerardzie, aniele czystości i niewinności,

Święty Gerardzie, serdeczny miłośniku Dzieciątka Jezus,

Święty Gerardzie, przedziwny sługo Niepokalanej Dziewicy,

Święty Gerardzie, gorliwy czcicielu Eucharystii,

Święty Gerardzie, wzorze miłości bliźniego,

Święty Gerardzie, przykładzie prawdziwej pokory,

Święty Gerardzie, wzorze doskonałego posłuszeństwa,

Święty Gerardzie heroicznie poddany woli Bożej,

Święty Gerardzie, mistrzu życia duchowego,

Święty Gerardzie, postrachu szatana,

Święty Gerardzie, żywicielu głodnych,

Święty Gerardzie, troskliwy ojcze ubogich,

Święty Gerardzie, miłosierny opiekunie chorych,

Święty Gerardzie, pocieszycielu strapionych,

Święty Gerardzie, szczególny opiekunie matek rodzących,

Święty Gerardzie, wierny stróżu poczętych dzieci,

Święty Gerardzie, niestrudzony misjonarzu,

Święty Gerardzie, obdarzony charyzmatem nawracania grzeszników,

Święty Gerardzie, przesławny cudotwórco,

Święty Gerardzie, chlubo i podporo Zgromadzenia Najświętszego Odkupiciela,

 

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata,

- przepuść nam, Panie.

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata,

- wysłuchaj nas, Panie.

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata,

- zmiłuj się nad nami.

 P.: Módl się za nami, św. Gerardzie!

W.: Abyśmy się stali godnymi obietnic Chrystusowych.

 Módlmy się: Boże, źródło wszelkiej łaski i świętości, wejrzyj z dobrocią na nas, zgromadzonych na modlitwie przez orędownictwo św. Gerarda, pozwól nam doznawać wstawiennictwa tego, których stawszy się przyjacielem i współdziedzicem Chrystusa, jaśnieje jako świadek życia zgodnego z Ewangelią i nasz orędownik u Ciebie. Przez Chrystusa Pana naszego. 

 W.: Amen.