Przejdź do głównej zawartości

Świdnik Misje Święte w parafii Chrystusa Odkupiciela (2024)

Misje Święte

w parafii Chrystusa Odkupiciela 

Świdnik - 22 - 29. 09. 2024


"Zjednoczeni w Chrystusie, z Maryją, aby żyć i wzrastać we wspólnocie Kościoła"



Czym są misje parafialne i co mogę zrobić dla misji?

Parafialne Misje Święte (Renowacje Misji)?Misje święte są szczególnym rodzajem długich rekolekcji. Trwają przeważnie osiem dni, od niedzieli do niedzieli. Można powiedzieć, że misje parafialne to OSIEM CZASÓW:


    Czas łaski: Misje są czasem łaski, czyli działania Pana Boga w naszych sercach. Bóg można powiedzieć ze zdwojoną siłą i łatwością pozwala nam na wytrwanie w powziętych w czasie misji zadaniach, daje łatwość organizowania czasu, by można uczestniczyć w misjach, otwiera na Ducha Świętego, który czyni wszystko jakimś łatwym, bezproblemowym.

    Czas modlitwy: różaniec, Msza święta, Adoracja Najświętszego Sakramentu, Drogi Krzyżowej, modlitwa osobista, rozmyślanie. Czas stanięcia przed Bogiem nie tylko w czasie wyznaczonym ale również rano, we dnie i wieczorem w bliskiej relacji z naszym Panem. To czas rachunku sumienia, pochylenia się nad swoim życiem.

    Czas Sakramentów świętych: odnowienia przyrzeczeń chrzcielnych, przygotowania do Bierzmowania, Spowiedzi świętej, Eucharystii, Namaszczenia chorych, odnowienia przyrzeczeń małżeńskich. To czas wdzięczności za te Sakramenty, które wzmacniają łaskę Bożą otrzymaną przez ich przyjęcie.

    Czas Katechezy i głoszenia – okazja do wsłuchania się w Słowo Boże głoszone przez misjonarza, osobista lektura Pisma świętego lub lektura duchowa. To czas dzielenia się Słowem, które głosił misjonarz, szczególnie z tymi, którzy nie usłyszeli tego słowa.

    Czas Nawrócenia – czyli głębszego zjednoczenia z Bogiem i porzucenia tego co złe, a co odkrywa w naszym sercu czas misji świętych. To czas postanowień, by konsekwentnie trwać przy Bogu, by Boga nie opuszczać. Czas odzyskania wiary dla wątpiących i odrzucających Boga, dla tych, którzy z powodu różnych doświadczeń stracili sens wiary, którzy wprost nie uważają się już za członków Kościoła, którzy lękają się przyznać do Boga ze względu na środowisko, w którym żyją i pracują, którzy pragną nawrócenia. To czas dla tych, którzy szukają swojego miejsca także wśród ludzi i być może pragną wspólnie podjąć wysiłek trwania we wspólnocie.

    Czas Miłosierdzia – czyli czas, by powiedzieć Bogu :”Jezu, ufam Tobie!” to czas, by wreszcie zaufać Bogu w Jego Miłosierdziu, by wsłuchać się w Boże przykazania Dekalogu i powiedzieć: „Wierzę!” tak chcę postępować, chociaż wątpię, że to jest słuszne, ale zaufam Bogu, bo wierzę, że On wie jak mnie prowadzić.

    Czas wzrastania w wierze praktykujących wiernych – nic nie jest tak ludziom Kościoła potrzebne jak refleksja , modlitwa myślna, która stoi u początków i skierowuje nasze kroki na drogi zbawienia.

    Czas dla siebie – czas odkrywania Boga i Jego działania w swoim sercu, czas wdzięczności za dobro, które dostrzegam i nie dostrzegam, a które dzieje się w moim życiu, doświadczenie Miłości, którą Bóg mnie otacza i wypełnia; tęsknoty za Bogiem. Znajdź swój czas Misji, które odkrywają, że Jezus Chrystus przywrócił nam życie, wolność i godność dzieci Bożych przez swą ofiarę Krzyża, dał umocnienie pochodzące od Ducha Świętego, który udziela nam potrzebnych łask i darów. 

 Misje Święte - Jest w Polsce taka tradycja, aby co dziesięć, lub co kilkanaście lat, urządzać misje parafialne. Bywa, że są one organizowane przed jakimiś ważnymi wydarzeniami w życiu parafii.

Co to są misje parafialne?

- Misje parafialne to przede wszystkim wydarzenie wiary, które będzie trwało osiem dni. Owszem, przyjadą do nas misjonarze, którzy będą nam głosić Słowo Boże. Będziemy się gromadzić tutaj w świątyni na Mszach św. i na nabożeństwach. Jednak misje parafialne to nie tylko to. To przede wszystkim czas wielkiej łaski Boga, która pomoże nam naprawić i odbudować w nas i wokół nas to, co zostało zniszczone przez grzech, co zostało zaniedbane przez obojętność lub duchowe lenistwo.

Dlaczego się je organizuje?

- Po dokonaniu dzieła Odkupienia (po męce, śmierci i zmartwychwstaniu), Jezus zlecił głoszenie Słowa Bożego założonej przez siebie wspólnocie wiernych – czyli Kościołowi. Pamiętamy na pewno polecenie, jakie Jezus wydał apostołom tuż przed swoim wniebowstąpieniem: „Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Uczcie je zachowywać wszystko, co wam przykazałem. A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata” (Mt 28, 19-20). Tak zaczęła się praca misyjna Kościoła, który ciągle posyła chrześcijan do ludzi, którzy Jezusa jeszcze nie znają. Chrześcijanom ciągle zagrażają rozmaite duchowe niebezpieczeństwa; grozi im upadek obyczajów, a często podejmują styl życia sprzeczny z zasadami wynikającymi   z Ewangelii. W takiej sytuacji Kościół posyłał do swoich wiernych specjalnie przygotowanych misjonarzy, którzy obdarzeni odpowiednimi charyzmatami przez Ducha Świętego, współpracując z Jego łaską i Jego Mocą, odnawiali i pozyskiwali wielu ludzi na nowo dla Chrystusa. Tak było w historii Kościoła przez wieki i tak jest również dzisiaj. Św. Jan Paweł II nazwał Misje Święte „niezastąpionym środkiem okresowej i intensywnej odnowy życia chrześcijańskiego”.

 Po co organizuje się misje?

- Mają one pogłębić naszą wiarę, rozumianą jako więź łączącą człowieka z Bogiem. Chrystus jest ten sam: wczoraj, dziś i na wieki. Zmienia się jednak historia. Zmieniają się pokolenia ludzi. Stąd konieczność ciągłego ewangelizowania, opowiadania o Chrystusie, uświadamiania, że to On jest jedynym Odkupicielem świata, inaczej doczesne zaangażowania bez więzi z Nim nie wydadzą prawdziwych owoców dla zbawienia świata. Misje parafialne mogą także pomóc w naszym osobistym nawróceniu i we wzajemnym pojednaniu. Można je porównać do starotestamentalnego Roku Jubileuszowego, w którym przez powszechną amnestię (darowanie) wszystko wracało do pierwotnego stanu (por. Kpł 25, 8-11a). Wówczas niewolnicy odzyskiwali wolność i wracali do swoich rodów, darowano niespłacone jeszcze pożyczki, odzyskiwano własność utraconą za długi. Rok szabatowy bronił Izraelitów przed zubożeniem, chronił przed wytworzeniem się wśród nich klasy bezwzględnych bogaczy, podkreślał solidarność rodziny.

Co mogę zrobić dla misji (renowacji)?

Misje to czas szczególnego działania dla Parafian i Sympatyków kościoła. Chrystus będzie tu obecny także w posłudze misjonarzy. Jednak bardzo ważne jest również to, abyśmy również my uczynili wysiłek. Co zatem możemy zrobić dla misji parafialnych? 

1/ modlić się - To bardzo ważne, abyśmy się modlili w ich intencji: indywidualnie, wspólnie w domu całą rodziną, w czasie nabożeństw. Pisząc prośby na Nowennę Nieustanną, prośmy także o łaski potrzebne do dobrego przeżycia tego wydarzenia. W Wielkim Poście podejmujmy wyrzeczenia (dobre postanowienia) w ich intencji. Ci z nas, którzy niosą krzyż choroby, niech zechcą te swoje cierpienia ofiarować w intencji misji.

 2/ mówić o nich - Są takie sytuacje, kiedy człowiek zamyka się na Boga. Bóg staje się dla niego kimś obojętnym. Chrystus jednak chce przyjść do każdego człowieka. Przypomina się tutaj znana nam z Ewangelii scena pewnego spotkania. Zacheusz bardzo pragnął zobaczyć Jezusa, bo dowiedział się od innych ludzi, że miał On przechodzić przez miasto. Jezus powiedział do Zacheusza: „Dziś chcę się zatrzymać w twoim domu”, a ten przyjął Pana rozradowany i zbawienie stało się udziałem jego domu. Mówmy zatem o misjach domownikom, znajomym, sąsiadom i zachęcajmy się nawzajem do wzięcia w nich udziału, budujmy klimat przychylny dla misji. 

3/ pomóc w przygotowaniach.

- Przygotowanie rozmaitych rzeczy i spraw, które pomogą nam lepiej przeżyć spotkanie z Jezusem w czasie misji parafialnych wymaga sporo wysiłku i nie może być czynione tylko przez księży. Kiedy zostaniemy o coś poproszeni przez Duszpasterzy, nie odpowiadajmy: „nie”, „nie mogę”, ale okażmy im pomoc, a Bóg z całą pewnością nam to wynagrodzi.

 4/ zaangażować się w nie osobiście

- Ułóżmy sobie czas tak, aby można było wziąć udział w jak największej liczbie spotkań. Nie organizujmy w tym czasie imienin, urodzin, jubileuszy itp. Również świąteczne porządki i zakupy zróbmy poza okresem misji. Kiedy misje się już rozpoczną, starajmy się wyciszyć, odłóżmy obowiązki i prace, które możemy wykonać w innym czasie. Więcej czasu poświęćmy na modlitwę, na refleksję nad swoim życiem, bierzmy czynny udział w Mszach św. i nabożeństwach misyjnych, dajmy Bogu możliwość, aby przez swoje Słowo kształtował nasze życie.



Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Diferentes numerações e tradução dos Salmos

Diferentes numerações e tradução dos Salmos Muitas vezes, encontramos em nossas Bíblias e nos folhetos de Missa dois números diferentes em cima de um Salmo. Um número está entre parênteses. E, em geral, a diferença entre os dois números não passa de um. Por que acontece isso? Precisa ser dito, por primeiro, que os Salmos foram escritos, originalmente, na língua hebraica. Assim chegaram a fazer parte das Sagradas Escrituras do povo judeu. Posteriormente, por sua vez, também os cristãos acolheram essas tradições – e, com isso, os Salmos – como suas Sagradas Escrituras, lendo tais textos como primeira parte de sua Bíblia, ou seja, como Antigo Testamento. “Antigo” indica, neste caso, simplesmente aquilo que existiu por primeiro.   A numeração diferente dos Salmos,

A BÍBLIA MANDOU E PERMITE O USO DE IMAGENS DE SANTOS

A BÍBLIA MANDOU E PERMITE O USO DE IMAGENS DE SANTOS Sobre o uso de imagens no culto católico, leia sua Bíblia em: Êxodo 25, 18-22;31,1-6 (Deus manda fazer imagens de Anjos); Êxodo 31,1-6 (Deus abençoa o fazedor de imagens) Números 21, 7-9; (Deus manda fazer imagem de uma Serpente e quem olhasse para a imagem era curado) 1 Reis 6, 18. 23-35; I Reis 7, 18-51; (O Templo de Jerusalém era cheio de imagens e figuras de anjos, animais, flores e frutos) 1 Reis 8, 5-11; (Deus abençoa o templo de Jerusalém cheio de imagens e figuras) Números 7, 89; 10,33-35; (Os judeus veneravam a Arca que tinha imagens de Anjos e se ajoelhavam diante dela que tem imagens) Josué 3, 3-8; (procissão com a arca que tinha imagens) Juízes 18,31 (Josué se ajoelha diante da Arca com imagens para rezar) 1 Samuel 6, 3-11; (imagens são usadas)

Siedem boleści i siedem radości świętego Józefa

  Septenna ku czci siedmiu radości i siedmiu boleści Świętego Józefa [1] (Septennę odprawia się przez siedem dni lub siedem śród) [2]   1. Święty Józefie, użalam się nad Tobą dla tego smutku, który ogarnął Twe serce dręczone niepewnością, gdy zamierzałeś opuścić Twoją Przeczystą Oblubienicę, Maryję, oraz odnawiam w Tym sercu radość, której doznałeś, gdy anioł Pański objawił Ci Tajemnicę Wcielenia. Przez Twą boleść i radość proszę Cię, bądź moim pocieszycielem z życiu i przy śmierci. Amen. Ojcze nasz… Zdrowaś Maryjo… Chwała Ojcu. 2. Święty Józefie, użalam się nad Tobą dla tej przykrości, którą odczuło Twoje serce, gdy widziałeś, w jakim ubóstwie narodziło się Dzieciątko Jezus oraz odnawiam w Twym sercu radość, której doznałeś, słysząc śpiew aniołów i widząc pasterzy i Mędrców, oddających hołd Dzieciątku. Przez Twą boleść i radość wyjednaj mi tę łaskę, bym w pielgrzymce życia ziemskiego stał się godny życia wiecznego. Amen. 3. Święty Józefie, użalam się nad Tobą dla tej b