Misje Święte 2022 14-22 maja - Misjonarze Redemptoryści
PARAFIA PW. NAJŚWIĘTSZEGO SERCA PANA JEZUSA W BŁONIU
więcej na:
http://mariologiapopular.com
Historia
kościoła
Kościół
wybudowany w latach 1957 – 1960. Kamień węgielny poświęcił bp Jan Stepa 16.06.
1957 roku. Dnia 5 czerwca 1960 roku w Uroczystość
Zesłania Ducha Świętego, biskup Karol Pękala
dokonał poświęcenia kościoła
pod wezwaniem Najświętszego Serca Pana Jezusa. Kościół murowany z cegły
z użyciem kamienia, jednonawowy z wyodrębnionym prezbiterium, po którego
bokach znajduje się zakrystia i kaplica
Matki Bożej. W ścianach dwie płytkie
wnęki ołtarzy bocznych.
Posadzka i boazerie marmurowe. Nad wejściem
głównym kamienna figura Chrystusa z rozpostartymi
ramionami. Na uwagę zasługuje
fakt, że w 1966 roku w
okresie duszpasterzowania Ks. Jana Gajdy przystosowano kościół do wymogów
odnowionej liturgii. Przebudowano ołtarz,
aby celebrans mógł
sprawować Mszę św.
twarzą do ludu, na ścianie ponad ołtarzem
głównym umieszczono krzyż
z wizerunkiem Chrystusa, założono witraże
dekoracyjne z wielobarwnych brył szklanych.
Za zgodą
bpa ordynariusza Jerzego Ablewicza wprowadzono w życie
odnowione obrzędy Mszy świętej
i ceremonii chrzcielnych pół roku wcześniej niż
w całej diecezji- celem zebrania doświadczeń
i dzielenia się z nimi z klerykami na
wykładach liturgiki i z księżmi
na kursach liturgicznych. Z kościoła
w Błoniu na całą diecezję
tarnowską szła
odnowa liturgii po II Soborze Watykańskim.
W kościele w Błoniu
po raz pierwszy w diecezji występowała
schola i lektorzy, tutaj też
młodzi kapłani
uczyli się koncelebrowania Mszy świętych.
Konsekracji kościoła dokonał
bp Wiktor Skworc dnia 14.10.2010 roku.
Ks. Piotr Barczyk
w parafii od 2017 r. święcenia kapłańskie przyjął dnia 24 maja 2003 roku
Charakterystyka i historia wsi[edytuj | edytuj kod]
Wieś była własnością
rodziny Błońskich herbu Biberstein[6]. W 1402 w źródłach
pisanych pojawia się pierwsza wzmianka o tej wsi[6][7]. Nieco później przy
granicy ze Zgłobicami powstała Wola Błońska[6]. Około 1470 w Błoniu
znajdowały się dwa dwory, pierwszy Jana Błońskiego, drugi Tomasza Kazimirskiego,
o tych samych herbach[6]. W XVII i na początku
XVIII wieku wieś należała do rodu Łodzińskich[8]. W tym miejscu
istniał wówczas przewóz przez Dunajec „na promach z masztami i żaglami
na drodze wiedeńskiej ku Lwowu”[6]. W 1827 właścicielem
wsi był Maciej Bukowski[9].
W 1868 właściciel
Błonia, Adolf Jordan sprowadził z Paryża Rufina Piotrowskiego. Przez dwa lata
mieszkał on we wsi i był nauczycielem domowym w miejscowym dworze[10]. W późniejszym czasie
dwór pełnił funkcje letniskowe. W 1898 roku w tarnowskiej „Pogoni” pojawiło się
ogłoszenie o dworskiej willi w Błoniu składającej się z czterech pokoi i kuchni
w pobliżu sosnowego lasu do wynajęcia „dla potrzebujących świeżego
powietrza”[6].
27 listopada 1882
na Uniwersytecie Jagiellońskim Adam Jordan
rodem z Błonia otrzymał stopień doktora praw[11]. W 1902 właścicielem
wsi był Franciszek Jordan[9].
W 1906 diecezja tarnowska zakupiła parcelę i rok później w
miejscu starej resztówki dworskiej wybudowano willę „Ave” z przeznaczeniem na
letni wypoczynek dla alumnów Wyższego Seminarium Duchownego w
Tarnowie[6]. Obok niej
powstała kaplica i gospodarstwo
rolne[6]. W willi Ave odbywały
się zajęcia dydaktyczne podczas I wojny światowej, kiedy budynek seminaryjny w
Tarnowie został zajęty przez wojsko i używany jako szpital oraz podczas
okupacji niemieckiej w latach 1940-41[6]. 22 maja 1941 pod
zarzutem prowadzenia nielegalnego uboju[12] Gestapo aresztowało w
Błoniu m.in. rektora Wyższego Seminarium Duchownego księdza Romana Sitkę[6]. W 1960 wybudowano
nową kaplicę, która od 1980 pełni funkcję kościoła parafialnego[6][13].
Obecnie miejscowość
słynie z wyrobu opłatków[14] i wędliny[15]. Zakład
przetwórczo-handlowy WSD produkuje rocznie ponad milion opłatków[16].
Posłani w pokoju Chrystusa
OdpowiedzUsuń