Przejdź do głównej zawartości

Historia Nieustannej Nowenny - 100 lecie

 Historia Nieustannej Nowenny



Nabożeństwem ściśle związanym z obrazem Matki Bożej Nieustającej Pomocy (MBNP)[1] jest Nieustanna Nowenna. To właśnie dzięki niej obraz Nieustającej Pomocy stał się tak sławny, że dzisiaj uważany jest przez wielu za najbardziej rozpowszechniony wizerunek maryjny na świecie. Warto zatem poznać historię tego niezwykłego nabożeństwa, które rozsławiło ten obraz i uczyniło tak kochanym przez wiernych.[2] Nabożeństwo maryjne[3] znane jako „Nieustanna Nowenna do Matki Bożej Nieustającej Pomocy”  powstało i związane jest  z historią  samej Ikony Matki Bożej Nieustającej Pomocy; z powstaniem Bractwa Matki Bożej  Nieustającej Pomocy i Świętego Alfonsa oraz przygotowaniami  do obchodów  święta MBNP w Stanach Zjednoczonych.  Według wiarygodnego przekazu Maurona bł. Pius IX na audiencji prywatnej 11 grudnia 1865 roku, przekazując ikonę Matki Bożej Nieustającej Pomocy pod opiekę redemptorystów, wypowiedział znamienne słowa: „Uczyńcie Ją znaną całemu światu” . Stały się one dla duchowych synów św. Alfonsa niepisanym imperatywem w szerzeniu czci dla Maryi w znaku Nieustającej Pomocy.[4]

1). Cudowna i sławna ikona. Ikona MBNP[5] jest ikoną pasyjną lub wskazującą drogę. Chodzi o starodawną ikonę Matki Bożej Nieustającej Pomocy ze szkoły kreteńsko-weneckiej, która przez wyspę Kretę, od 1499 roku przez kościół augustianów u Świętego Mateusza przeszła pod opiekę misjonarzy redemptorystów za zgodą papieża Piusa IX.  W historii ikony i kultu z nią związanym ważną i przełomową jest data 1866. To właśnie wtedy papież, błogosławiony Pius IX, przekazał ten wizerunek dla redemptorystów do nowo wybudowanego kościoła Świętego Alfonsa w Rzymie. Był to bowiem rok odnalezienia i przekazania obrazu MBNP Redemptorystom. Ci z kolei na polecenie Ojca Świętego Piusa IX podjęli starania, aby obraz ten był znany na całym świecie. Od roku 1867, a więc od czasu koronacji obrazu MBNP w Rzymie, dzięki Redemptorystom, kult MBNP szybko rozszerzał się na cały świat. Dnia 23 czerwca 1867 roku dziekan Kapituły


Watykańskiej uroczyście koronował Obraz Matki Bożej Nieustającej Pomocy, wyrażając tym samym oficjalnie akt uznania dla maryjnej ikony, czczonej od kilku już wieków.
Od tego momentu nabożeństwo do Matki Bożej Nieustającej Pomocy zaczęło nieustannie wzrastać, rozszerzając się po całym świecie. Pierwszą autentyczną kopię rzymskiego obrazu przekazał ojciec Edward Douglas do sanktuarium redemptorystów w Bishof Eton w maju 1866 roku. Wkrótce potem w różnych kierunkach wysłano dziesięć następnych kopii. W ciągu kilku zaledwie lat rozpowszechniono ponad dwieście kopii obrazu. Przed tymi wizerunkami rozwijały się nowe formy nabożeństwa.

2). Bractwa - zorganizowani czciciele. Do znajomości ikony i do powstania Nieustannej Nowenny przyczyniło się Bractwo MBNP, które wówczas było najpowszechniejszą formą kultu MBNP. Członkowie Bractwa zbierali się w kościele na comiesięczne nabożeństwo, które było jednym z zasadniczych ćwiczeń podejmowanych przez czcicieli MBNP. Powstające od 1871 roku Bractwa Matki Bożej Nieustającej Pomocy i Świętego Alfonsa, które przyczyniały się do rozwoju kultu Matki Bożej, zostały włączone w struktury Arcybractwa pod tym samym tytułem, utworzonego i zatwierdzonego dekretem papieskim z 2 lipca 1876 roku. Zatwierdzono wówczas także Statuty Arcybractwa, które odwoływały się do nauki świętego Alfonsa o Matce Bożej i określały formy istnienia i działania jego członków. Na podstawie tych Statutów oraz zwyczajów kultu maryjnego z przełomu XIX i XX wieku Bractwa krzewiły „z zapałem i miłością nabożeństwa do Matki Bożej Nieustającej Pomocy”. Odbywały się one zwykle w pierwszą niedzielę miesiąca. Z czasem największą popularność zyskała Nieustanna Nowenna. Wpisy do bractwa, według współczesnej myśli Kościoła[6], są aktem prawdziwej pobożności.[7]

Idea tego stowarzyszenia (bractwa) zrodziła się w irlandzkim Limerick w 1868 roku, a już w roku następnym podobne wspólnoty brackie powstawały w belgijskim Roulers oraz Wiedniu, Paryżu, Tournai, Pizie i Modenie. Dnia 23 marca 1871 roku przy kościele św. Alfonsa powstało Bractwo Matki Bożej Nieustającej Pomocy. Ważną formą propagowania kultu Nieustającej Pomocy była oficjalnie potwierdzona przez kardynała Patriziego 23 maja 1871 roku Pobożna Unia Matki Bożej Nieustającej Pomocy i św. Alfonsa Liguoriego.  W 1876 roku przemieniono je na Arcybractwo[8], które rozpowszechniło się po całym świecie. Oprócz Arcybractwa istniała też Straż Honorowa Matki Bożej Nieustającej Pomocy. Byli w niej ludzie, którzy trwali na modlitwie przed obrazem. Stanowiło to jakby rodzaj apostolstwa modlitwy. W roku 1876 ustanowiono święto Błogosławionej Dziewicy Maryi pod wezwaniem Nieustającej Pomocy, z własnym oficjum, modlitwami i czytaniami mszalnymi. Początkowo celebrację tego święta ustalono na niedzielę poprzedzającą uroczystość św. Jana Chrzciciela, później natomiast wyznaczono 27 czerwca jako dzień poświęcony Matce Bożej Nieustającej Pomocy.

Charakter podobny do arcybractwa miały też inne pobożne stowarzyszenia, między innymi założona w 1878 roku w Chile i szczególnie popularna w Ameryce Łacińskiej i Hiszpanii konfraternia Sùplica Perpetua oraz powstała w 1926 roku z inicjatywy alzackiego redemptorysty o. Alberta Stockera (1893–1965) tzw. Straż Honorowa Matki Bożej Nieustającej Pomocy. W nabożeństwach tych zachowano porządek miesięcznych nabożeństw Arcybractwa: czytanie próśb i podziękowań, kazanie, wspólna modlitwa do Matki Bożej Nieustającej Pomocy oraz błogosławieństwo chorych.

3).


Przygotowania do święta. W wielu miejscach świata, bardzo często przed konkretnym dniem danego świętego, odprawiane są Tridua albo Nowenny. Tak też było w kościele Świętego Alfonsa w Saint Louis. Od roku 1916 moderatorem Bractwa, istniejącego przy kościele św. Alfonsa w Saint Louis w Stanach Zjednoczonych, był O. Andrzej Brown, redemptorysta. Przewodniczył on miesięcznym nabożeństwom tego Bractwa, które odbywały się w czwartą niedzielę miesiąca. Istniał tam również zwyczaj urządzania triduum przygotowującego do uroczystości MBNP, która przypada w czerwcu. Od roku 1916 takie tridua urządzano szczególnie uroczyście. Udział wiernych w tych triduach był tak duży, że trzeba było je powtarzać. Postanowiono, więc, że corocznie to przygotowanie do uroczystości MBNP będzie trwało 9 dni. W roku 1922 frekwencja czcicieli MBNP w ciągu 9 dni wyniosła 37 tysięcy, a w rok później już 65 tysięcy. Aby zadośćuczynić potrzebom wiernych, O. Brown postanowił odprawiać podobne nabożeństwo każdego tygodnia. Wybrał na to wtorek, jako najbardziej odpowiedni dzień. W ten sposób zrodziło się nowe nabożeństwo do MBNP, które nie miało jeszcze nawet swojej nazwy. Zachowano w nim porządek jaki obowiązywał w miesięcznych nabożeństwach Arcybractwa MBNP: czytanie próśb i podziękowań, kazanie, wspólna modlitwa do MBNP, oraz błogosławieństwo chorych. Tę właśnie formę kultu MBNP rozpoczęto 11 lipca 1922 roku. Początkowo tę formę kultu MBNP nazywano NOVENDIALIA czyli nabożeństwo odprawiane na sposób nowenny. Taki stan trwał aż do roku 1927, kiedy to z inicjatywy O. Henryka Suttona przyjęto nazwę NOWENNA NIEUSTANNA. Twórcą nabożeństwa był ojciec Andrzej Brown, redemptorysta. Wkrótce rozpowszechniło się po całym świecie.[9]

Jubileusze - 150-lecia wręczenia ikony przez papieża dla Redemptorystów (2016) i 100-lecia początków Nieustannej Nowenny (2022) – mogą stać się okazją aby się zastanowić nad wartościami duszpasterskimi Bractwa i Nieustannej Nowenny oraz do ich odnowy.

O. Jozef Grzywacz, CSsR – Tuchów, luty 2022

Więcej na http://mariologiapopular.com



[1] MBNP - Matka Boża Nieustającej Pomocy

[2] Autor wykorzystuje w tym artykule istniejące już materiały, dostępne w internecie. Nowością jest pewna systematyzacja.

[3] Wśród wielu maryjnych nabożeństw pobożności ludowej na szczególną uwagę zasługują tzw. nowenny (nabożeństwa rozłożone na 9 kolejnych okresów czasu), wśród których najbardziej rozpowszechnioną jest Nowenna do Matki Bożej Nieustającej Pomocy, zwana również Nieustającą Nowenną.

[4] SADOWSKI, M - Rola redemptorystów w odnowieniu kultu ikony Matki Bożej Nieustającej Pomocy - http://czasopisma.upjp2.edu.pl/foliahistoricacracoviensia/article/view/2099.

[5]Beata Maria Virgo de perpetuo succursu. Ks. prof. Jerzy Buxakowski wyjaśnia, że słowo perpetuus — oznacza ciągły i nieprzerwany, tak w odniesieniu: 1° do czasu, 2° do przestrzeni, 3° jak też do rozległego znaczenia rzeczy lub sprawy. Natomiast succursus pochodzi od czasownika succurro, co tłumaczymy: podbiegać, przybiegać, przybywać; a ogólnie - pomoc, ratunek.

[6] Nie należy jednak popierać zapisów czysto formalnych, bez odpowiedniego przygotowania i należytego zapoznania się z celami i obowiązkami bractwa. Takie postępowanie mogłoby bowiem spowodować u niektórych wiernych pragnienie zapewnienia sobie „korzyści duchowych” bez podjęcia konkretnych zobowiązań, albo też zrodzić przekonanie o jakiejś automatycznej pomocy Matki Bożej.

[7] Nabożeństwo do  Matki Bożej Nieustającej Pomocy. PRZEWODNIK DUSZPASTERZA, Komisja Liturgiczna Prowincji Warszawskiej Redemptorystów, Homo Dei, 2010, 19.

[8] Bractwo to na mocy papieskiego breve Quod in maiorem z 31 marca 1876 roku podniesione zostało do rangi Arcybractwa Matki Bożej Nieustającej Pomocy i św. Alfonsa.

[9] Liczne rzesze czcicieli i pielgrzymów na przestrzeni stuleci trwają na modlitwie do swojej Matki, wzywając Ją nieustannie. Utarło się nawet powiedzenie, że zarówno prośby jaki i dziękczynienia nabierają w tej modlitwie przymiotu „nieustanności”,  bo zawsze ktoś potrzebuje pomocy, prosi o nią. A Maryja zawsze wspiera, tak, że wielu che dziękować za to, co otrzymali od swej Matki.


Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Diferentes numerações e tradução dos Salmos

Diferentes numerações e tradução dos Salmos Muitas vezes, encontramos em nossas Bíblias e nos folhetos de Missa dois números diferentes em cima de um Salmo. Um número está entre parênteses. E, em geral, a diferença entre os dois números não passa de um. Por que acontece isso? Precisa ser dito, por primeiro, que os Salmos foram escritos, originalmente, na língua hebraica. Assim chegaram a fazer parte das Sagradas Escrituras do povo judeu. Posteriormente, por sua vez, também os cristãos acolheram essas tradições – e, com isso, os Salmos – como suas Sagradas Escrituras, lendo tais textos como primeira parte de sua Bíblia, ou seja, como Antigo Testamento. “Antigo” indica, neste caso, simplesmente aquilo que existiu por primeiro.   A numeração diferente dos Salmos,

A BÍBLIA MANDOU E PERMITE O USO DE IMAGENS DE SANTOS

A BÍBLIA MANDOU E PERMITE O USO DE IMAGENS DE SANTOS Sobre o uso de imagens no culto católico, leia sua Bíblia em: Êxodo 25, 18-22;31,1-6 (Deus manda fazer imagens de Anjos); Êxodo 31,1-6 (Deus abençoa o fazedor de imagens) Números 21, 7-9; (Deus manda fazer imagem de uma Serpente e quem olhasse para a imagem era curado) 1 Reis 6, 18. 23-35; I Reis 7, 18-51; (O Templo de Jerusalém era cheio de imagens e figuras de anjos, animais, flores e frutos) 1 Reis 8, 5-11; (Deus abençoa o templo de Jerusalém cheio de imagens e figuras) Números 7, 89; 10,33-35; (Os judeus veneravam a Arca que tinha imagens de Anjos e se ajoelhavam diante dela que tem imagens) Josué 3, 3-8; (procissão com a arca que tinha imagens) Juízes 18,31 (Josué se ajoelha diante da Arca com imagens para rezar) 1 Samuel 6, 3-11; (imagens são usadas)

Siedem boleści i siedem radości świętego Józefa

  Septenna ku czci siedmiu radości i siedmiu boleści Świętego Józefa [1] (Septennę odprawia się przez siedem dni lub siedem śród) [2]   1. Święty Józefie, użalam się nad Tobą dla tego smutku, który ogarnął Twe serce dręczone niepewnością, gdy zamierzałeś opuścić Twoją Przeczystą Oblubienicę, Maryję, oraz odnawiam w Tym sercu radość, której doznałeś, gdy anioł Pański objawił Ci Tajemnicę Wcielenia. Przez Twą boleść i radość proszę Cię, bądź moim pocieszycielem z życiu i przy śmierci. Amen. Ojcze nasz… Zdrowaś Maryjo… Chwała Ojcu. 2. Święty Józefie, użalam się nad Tobą dla tej przykrości, którą odczuło Twoje serce, gdy widziałeś, w jakim ubóstwie narodziło się Dzieciątko Jezus oraz odnawiam w Twym sercu radość, której doznałeś, słysząc śpiew aniołów i widząc pasterzy i Mędrców, oddających hołd Dzieciątku. Przez Twą boleść i radość wyjednaj mi tę łaskę, bym w pielgrzymce życia ziemskiego stał się godny życia wiecznego. Amen. 3. Święty Józefie, użalam się nad Tobą dla tej b