Najświętsza Maryja Panna, Królowa Aniołów
Odpust Porcjunkuli2 sierpnia
"Idźcie
i głoście: Bliskie już jest królestwo niebieskie. (...) Darmo otrzymaliście,
darmo dawajcie. Nie zdobywajcie złota ani srebra, ani miedzi do swych trzosów.
Nie bierzcie na drogę torby ani dwóch sukien, ani sandałów, ani laski" (Mt
10, 6-10).
Franciszek wziął te słowa do
siebie jako nakaz Chrystusa. Zdjął swoje odzienie, nałożył na siebie habit,
przepasał się sznurem, udał się do kościoła parafialnego św. Jerzego w Asyżu i
zaczął na placu nauczać. Jeszcze w tym samym roku zgłosili się do niego pierwsi
towarzysze: Bernard z Quinvalle i Piotr z Katanii, późniejszy brat Egidiusz.
Obaj zamieszkali wraz z Franciszkiem przy kościółku Matki Bożej Anielskiej.
Kiedy zebrało się już 12 uczniów Franciszka, nazwali się braćmi mniejszymi. Za
cel obrali sobie życie pokutne i głoszenie Chrystusa, nawoływanie do pokuty i
zmiany życia.
W roku 1211 benedyktyni z góry
Subasio odstąpili Franciszkowi i jego towarzyszom kaplicę i miejsce przy niej,
na którym ci wybudowali sobie ubogie szałasy. Porcjunkula stała się w ten
sposób domem macierzystym zakonu św. Franciszka. Tu również schroniła się św.
Klara z Offreduccio. W Niedzielę Palmową 28 marca 1212 r. odbyły się jej
obłóczyny. Tak powstał II zakon (klarysek) pod pierwotną nazwą "Ubogich
Pań". Niebawem w ślady św. Klary poszła jej siostra, św. Agnieszka.
Zamieszkały one tymczasowo u benedyktynek w pobliżu Bastii, zanim św. Franciszek
nie wystawił dla nich klasztorku przy kościele św. Damiana. Franciszek
zakończył swoje życie przy kościele Matki Bożej Anielskiej w 1226 roku.
11 kwietnia 1909 roku św. Pius X
podniósł kościół Matki Bożej Anielskiej w Asyżu do godności bazyliki patriarchalnej
i papieskiej. Nazwa Porcjunkula również była znana już za czasów św. Franciszka
i być może przez niego została wprowadzona. Etymologicznie oznacza tyle, co
kawałeczek, drobna część. Może to odnosić się do samej kapliczki, która była
bardzo mała, jak również do posesji przy niej leżącej, także niewielkiej.
Święty Franciszek przed obliczem Chrystusa i Jego Matki W 1216 roku św. Franciszkowi objawił się Pan Jezus, obiecując zakonnikowi odpust zupełny dla wszystkich, którzy po spowiedzi i przyjęciu Komunii świętej odwiedzą kapliczkę. Na prośbę Franciszka przywilej ten został zatwierdzony przez papieża Honoriusza III. Początkowo można go było zyskać jedynie między wieczorem dnia 1 sierpnia a wieczorem dnia 2 sierpnia. W 1480 r. Sykstus VI rozciągnął ten przywilej na wszystkie kościoły I i II Zakonu Franciszkańskiego, ale tylko dla samych zakonników. W 1622 r. Grzegorz XV objął nim także wszystkich świeckich, którzy wyspowiadają się i przyjmą Komunię świętą w odpowiednim dniu. Ponadto - oprócz kościołów franciszkańskich - Grzegorz XV rozszerzył ten odpust na kościoły kapucyńskie. Z czasem kolejni papieże potwierdzali ten przywilej.
Paweł VI swoją konstytucją
apostolską Indulgentiarium Doctrina w 1967 roku uczynił to ponownie. Każdy, kto
w dniu 2 sierpnia nawiedzi swój kościół parafialny, spełniając zwykłe warunki
(pobożne nawiedzenie kościoła, odmówienie w nim Modlitwy Pańskiej i wyznania
wiary oraz sakramentalna spowiedź i Komunia św. wraz z modlitwą w intencjach
papieża - nie za papieża, ale w intencjach, w których on się modli; ponadto
wykluczone przywiązanie do jakiegokolwiek grzechu), zyskuje odpust zupełny.
Według Ewangelii
W Nowym Testamencie[2] znajduje się kilka fragmentów, w których anioł ukazuje się Matce Bożej.
Najważniejszym jest kiedy Marii ukazuje się Archanioł Gabriel i zapowiada narodzenie Jezusa – Zwiastowanie Pańskie.
W szóstym miesiącu posłał Bóg anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, do Dziewicy poślubionej mężowi, imieniem Józef, z rodu Dawida; a Dziewicy było na imię Maryja. […] Na to Maryja rzekła do anioła: ”Jakże się to stanie, skoro nie znam męża?” Anioł Jej odpowiedział: ”Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym.
Anioł ukazuje się św. Józefowi i poleca przyjąć brzemienną Marię.
Gdy powziął te myśl, oto anioł Pański ukazał mu się we śnie i rzekł: ”Józefie, synu Dawida, nie bój się wziąć do siebie Maryi, twej Małżonki; albowiem z Ducha Świętego jest to, co się w Niej poczęło. Porodzi Syna, któremu nadasz imię Jezus, On bowiem zbawi swój lud od jego grzechów”.
Anioł również ostrzega świętą rodzinę aby uchodziła do Egiptu, aby ich chronić przed gniewem króla Heroda.
Gdy oni odjechali, oto anioł Pański ukazał się Józefowi we śnie i rzekł: ”Wstań, weź Dziecię i Jego Matkę i uchodź do Egiptu; pozostań tam, aż ci powiem; bo Herod będzie szukał Dziecięcia, aby Je zgładzić”. On wstał, wziął w nocy Dziecię i Jego Matkę i udał się do Egiptu [...]
Później anioł przekazuje wiadomość o śmierci Heroda aby Maria wraz z Józefem i Dzieciątkiem mogli powrócić do Judei.
A gdy Herod umarł, oto Józefowi w Egipcie ukazał się anioł Pański we śnie i rzekł: ”Wstań, weź Dziecię i Jego Matkę i idź do ziemi Izraela, bo już umarli ci, którzy czyhali na życie Dziecięcia”.
Komentarze
Prześlij komentarz
Nieustanne potrzeby??? Nieustająca Pomoc!!!
Witamy u Mamy!!!