Matka Boża Nieustającej Pomocy
Najczęściej używanym przez
chrześcijan wezwaniem Matki Bożej jest zawołanie "Matko Pomocy
Nieustającej, proś Boga za nami".[1]
Według tradycji sama Maryja miała ujawnić tytuł de perpetuo succursu, czyli
Nieustająca Pomoc. Najświętsza Maryja Panna, przez to, że stała się Matką
Odkupiciela i współcierpiała z umierającym na krzyżu swoim Synem, w sposób
szczególny współdziałała w dziele zbawienia świata. Dlatego stała się też naszą
Matką w porządku łaski. Ponieważ macierzyństwo to trwa nieprzerwanie, nadal
słusznie nazywa się Maryję Matką Nieustającej Pomocy.
Historia - Nie znana jest data
ani miejsce powstania ikony. Niektórzy określają czas powstania na XII wiek.
Jednak badanie deski ikony wskazuje na okres czasu między 1325 a 1480 rokiem.
Przypuszczenia wskazują, że ikona mogła zostać namalowana w klasztorze na
świętej górze Athos albo w Bizancjum. Stamtąd mogła trafić na Kretę. Istnieją
bowiem przekazy z 1495 roku, mówiące, że na Krecie oddawano cześć cudownemu
wizerunkowi Matki Bożej.
Tradycja
mówi, że Obraz został wykradziony z sanktuarium na wyspie Krecie przez pewnego
kupca, który przywiózł go okrętem do Rzymu w XV w. Podczas podróży, życie
pasażerów okrętu znalazło się niebezpieczeństwie z powodu gwałtownej burzy i
tylko cudowna pomoc Matki Bożej ocaliła wszystkich od zagłady. Na krótko przed
śmiercią kupiec pozostawił obraz swojemu przyjacielowi z poleceniem oddania go
do kościoła. Ten jednak nie wypełnił ostatniej woli zmarłego, gdyż ikona bardzo
spodobała się jego żonie.
Po pewnym
czasie sześcioletniej dziewczynce z tej rodziny przyśniła się Matka Boża z
życzeniem, by ikonę umieścić w kościele między Bazyliką Matki Bożej Większej i
św. Jana na Luteranie. 27 marca 1499 roku w uroczystej procesji obraz
przeniesiono do kościoła św. Mateusza. Wtedy dokonał się cud: kiedy ikona
mijała dom sparaliżowanego człowieka, ten doznał natychmiastowego uzdrowienia.
Ten, jak i wiele kolejnych cudów, zapoczątkowały szeroko rozpowszechniony,
blisko trzystuletni kult wizerunku Matki Bożej Nieustającej Pomocy.
Przez
trzy wieki Ikona ożywiała duchowość wiernych Eskwilinu, lecz po zburzeniu
kościoła przez oddziały napoleońskie w roku 1798, została przeniesiona do
kościoła Santa Maria in Posterula nad Tybrem. Ikona pozostawała tam w prawie
całkowitym zapomnieniu przez około 70 lat, aż do czasu kiedy Redemptoryści,
budując kościół św. Alfonsa (w pobliżu miejsca, gdzie kiedyś wznosił się
wspomniany kościół św. Mateusza), zainteresowali się starożytnym Obrazem.
Został on odnaleziony dzięki szczęśliwemu przypadkowi: ojciec Michał Marchi,
redemptorysta, przypomniał sobie, iż jako mały ministrant widział Obraz w
jednej z kaplic w Santa Maria in Posterula.
W roku
1866 Papież Pius IX podarował Redemptorystom Ikonę odnowioną przez polskiego
malarza Leopolda Nowotnego. Przy tej okazji wyraził pragnienie, aby
rozpowszechnili ją oni na całym świecie. W rok później, gdy obraz niesiono w
uroczystej procesji w pobliżu kościoła, wydarzył się cud uzdrowienia dziecka.
Papież Pius IX powierzając Ikonę Redemptorystom (1866 r.).
Od tego
momentu nabożeństwo do Matki Bożej Nieustającej Pomocy bardzo się
rozprzestrzeniło aż do osiągnięcia wymiaru uniwersalnego. Tysiące kopii obrazu
zostało wysłanych z rzymskiego Sanktuarium do wielu krajów świata. Powstały też
liczne sanktuaria, gdzie czczone są kopie rzymskiego Obrazu, koronowane z
powodu wielu łask otrzymanych na modlitwie przed Ikoną Nieustającej Pomocy.
Nowenna - Nową formą kultu
maryjnego związanego z tym obrazem jest Nieustanna Nowenna. Celem tego
nabożeństwa jest rozbudzanie i podtrzymywanie praktyki nieustannej modlitwy
("zawsze trzeba się modlić i nigdy nie ustawać" /por. Łk 18,1/) oraz
pogłębianie chrześcijańskiej nadziei i wiary w Opatrzność Bożą. Wzorem takiej
postawy jest Maryja oraz Jej czynna i nieustanna opieka nad słabymi i
potrzebującymi.
"Czcząc
Matkę Bożą Nieustającej Pomocy zwracamy się do Niej, jako Matki Chrystusa i
naszej Pośredniczki łask, przedkładając podziękowania i prośby, tak osobiste
jak i wspólnotowe Bogu Ojcu przez Jezusa Chrystusa za Jej przyczyną i wzorem,
gdyż Bóg dał nam Ją jako "nieustanną pomoc" dla naszej obrony. Maryja
z racji tej macierzyńskiej miłości, opiekuje się odkupionymi ludźmi.
Dla nich Maryja przez wielorakie
swoje wstawiennictwo wyprasza dary zbawienia wiecznego" (KK 62).Nieustanna
Nowenna, która zaczęła się w St. Louis (USA) w 1927 r., znacznie przyczyniła
się do rozszerzenia nabożeństwa do Matki Nieustającej Pomocy. Nowenna jest nazywana
"nieustanną", ponieważ jest odprawiana w określony dzień tygodnia
przez cały rok.
Komentarze
Prześlij komentarz
Nieustanne potrzeby??? Nieustająca Pomoc!!!
Witamy u Mamy!!!