Mariologia i Maryjność

Święty Alfons Liguori i Maryja, Matka Boża – rozważanie Przełożonego Generalnego Mówi się, że choć historia powołania każdej osoby jest inna, to jedno jest wspólne: delikatna i decydująca interwencja Maryi. Trzeba zaznaczyć, że wśród świętych znajdujemy takich, którzy więź z Maryją, Matką Jezusa, przeżywali o wiele bardziej intensywnie. Są więc tacy święci, dla których więź z Maryją jest znacznie głębsza niż zwykła relacja syna lub córki do matki. Do takich „maryjnych świętych” z pewnością możemy zaliczyć św. Alfonsa Liguori. Fakt ten w żaden sposób nie pomniejsza centralnego miejsca osoby Jezusa Chrystusa w jego duchowości, teologii i moralności. To centrum jest zdecydowanie chrystologiczne. Św. Alfons uważał bowiem, że skoro Bóg dał nam Jezusa przez Maryję, to najpewniejszy sposób dojścia do Jezusa wiedzie właśnie przez Maryję. W rzeczywistości św. Alfons jest tak bardzo „maryjny”, ponieważ jest całkowicie „chrystologiczny”. Jest to pierwsza i fundamentalna zasada, dzięki której

Polska maryjność – fenomen nie tylko Jasnej Góry W ten interesujący kontekst rewaloryzacji kobiecości wpisuje się paradoksalnie pewien fenomen religijny. Otóż zaskakuje fakt, iż mimo postępującego zeświecczenia chrześcijańskich społeczeństw Europy Zachodniej ludowa pobożność maryjna nie słabnie. Wręcz przeciwnie, w wymiarze kultu maryjnego, jakim jest pielgrzymowanie do sanktuariów maryjnych, nasila się. Ma na to wpływ z pewnością wiele czynników różnej natury. Szacuje się, że w pielgrzymkach na świecie uczestniczy około 250 milionów osób rocznie, z tego około 150 milionów to chrześcijanie. Ocenia się, że w samej Europie około 30 milionów chrześcijan – głównie katolików – poświęca swe wakacje lub urlopy na odbywanie pielgrzymek. Nie trzeba tu dodawać, że zdecydowana większość tych pielgrzymek to odwiedziny któregoś z maryjnych sanktuariów Kościoła katolickieg o.  W myśl założeń teologii kontekstualnej należy wymienić tutaj wiele niezwykłych polskich sanktuariów maryjnych. Wśród wielu

Matka Boża Nieustającej Pomocy. Dwie drogi jednej cudownej ikony Łukasz Kobeszko | 25/07/2020 Od wieków Matka Boża Nieustającej Pomocy towarzyszy wiernym w codziennym życiu, dzieląc z nimi radości i smutki. Skomplikowane dzieje tej ikony mogłyby stanowić scenariusz filmu przygodowego. Z tego materiału dowiesz się również, jak należy „czytać” ten cudowny wizerunek. [1] Gdybyśmy spróbowali wymienić kilka najważniejszych ikon i wizerunków Bogurodzicy, z pewnością Matka Boża Nieustającej Pomocy znalazłaby się w grupie najbardziej znanych i czczonych. Jej kult, co zdarza się nieczęsto, przekracza nawet granice różnych Kościołów chrześcijańskich. Co w tej ikonie od wieków przyciąga wszystkich, którzy zwracają się do Matki Bożej w swoich modlitwach?   Ikona Matki Bożej Nieustającej Pomocy. Greckie pochodzenie, włoska historia Nie jest łatwo ustalić dokładną historię ikony Matki Bożej Nieustającej Pomocy. Badacze do dzisiaj nie są pewni, kiedy mogła powstać. Być może było to już na p

7 miejsc w Polsce, w których objawiła się Maryja Gietrzwałd. Jedyne w Polsce objawienia maryjne uznane przez Kościół Ks. Michał Lubowicki | 28/01/2017 W Polsce jest przynajmniej siedem miejsc, w których ukazała się Maryja. Nie wszystkie objawienia są oficjalnie potwierdzone przez Watykan, ale we wszystkich kult zyskał aprobatę biskupów. [1] Znaczenie Matki Bożej w życiu duchowym Polaków jest tak oczywiste, że wręcz przysłowiowe. Od Bałtyku po  Tatry niemal co krok spotykamy mniejsze lub większe sanktuaria maryjne, w których od wieków ludzie doznają szczególnych łask, modląc się przed cudownym obrazem lub figurą Najświętszej Panny. Warto jednak wiedzieć, że historia niektórych z tych miejsc zaczęła się nie od wizerunku, który zyskał popularność wśród wiernych, ale od ukazania się samej Maryi. W Polsce jest takich miejsc przynajmniej siedem. I choć nie wszystkie objawienia zostały oficjalnie potwierdzone przez Stolicę Apostolską, to jednak rozwijający się tam kult za każdym razem

Śmierć i Wniebowzięcie Maryi ks. William G. Most | 14 sierpnia 2019 r. Bo gdy inni umierają śmiercią spowodowaną przez chorobę lub wiek, to one, chociaż umierają w chorobie czy po dopełnieniu się lat, jednak nie to odłącza ich dusze od ciała, lecz pewne uderzenie i spotkanie miłości o wiele większe niż poprzednio, potężniejsze i silniejsze, tak iżby mogło zerwać zasłonę i unieść perłę duszy. [1] Śmierć takich dusz jest wiec bardzo łagodna i słodsza jeszcze, niż było ich życie duchowe w ciągu dni ziemskich, gdyż umierają pod wpływem wzniosłych uderzeń i błogich spotkań miłości. Są więc jak łabędzie, które najczulej śpiewają, gdy umierają. „Mistyk mistyków”, św. Jan od Krzyża, w taki sposób opisuje śmierć dusz, które osiągają najwyższy stopień miłości Boga na tej ziemi. Otóż jeżeli kiedykolwiek jakakolwiek osoba umarła z miłości do Boga, w dosłownym tego słowa znaczeniu, to była to Maryja. Miłość do Boga innych dusz była jedynie bladym cieniem w porównaniu z żywym płomieniem Jej